Do furtki na łąkę trochę trudno już dojść, ale widok jest cudowny: głęboki błękit nieba kontrastuje z bielą śniegu, a czarne sosny zwieszają gałęzie pod jego ciężarem. Z prawej strony rabata z „miniaturami” iglaków ujawnia ich wielkość po 20 latach. Skarpy i zatoczki przy ognisku z lewej strony prawie nie można rozróżnić.. Dla porównania dodaję zdjęcie tego samego miejsca zrobione latem:

Ten sam widok w pochmurny dzień - słońce dodaje jednak dużo uroku

Ta sama dróżka do furtki wiosną - to już za 3 miesiące.. aż trudno uwierzyć